Abstrakcyjna ekspresjonistyczna sztuka jest ogólnie abstrakcyjna w stylu i wyraża treści emocjonalne. Zazwyczaj artyści ekspresjoniści abstrakcyjni mieli albo dynamiczny styl, charakteryzujący się energicznym ruchem, albo bardziej pogodnym, mózgowym, używającym dużych kolorowych pól. Ich obrazy mają zazwyczaj ogromną skalę.
Abstrakcyjny ekspresjonizm był amerykańskim ruchem malarskim, który zyskał na znaczeniu po drugiej wojnie światowej. Pod wpływem ruchów awangardowych, takich jak surrealizm, wielu abstrakcyjnych ekspresjonistów rozpoczęło swoją karierę odkrywając własną psychologiczną głębię oraz mity i symbole ich kultury i innych kultur na całym świecie. Te dochodzenia wzbudziły uznanie dla intuicji w procesie twórczym, który doprowadził niektórych abstrakcyjnych ekspresjonistów, najbardziej wybitnego Jacksona Pollocka, do opracowania techniki zwanej "malarstwem akcji". Pollock wylał, kapał i rzucił farbę na nienaruszone płótna, robiąc dzieła, które, choć całkowicie abstrakcyjne, zawierały silne emocjonalne treści. Inni malarze stosujący podobne dynamiczne techniki to Lee Krasner, Willem de Kooning i Franz Kline.
Inni abstrakcyjni ekspresjoniści zaczęli odkrywać potencjał koloru. Malarze tacy jak Barnett Newman, Adolph Gottlieb i Mark Rothko stworzyli duże płótna zdominowane przez proste prostokąty koloru. Artyści ci próbowali dać widzom wzniosłe doświadczenie graniczące z osobami zakonnymi. Ich masywna skala powoduje, że te kolorowe obrazy na polu otaczają widzów, dając im intymność, która pomogła wywołać to quasi-religijne doznanie.
Chociaż najbardziej abstrakcyjnymi ekspresjonistami byli malarze, w ruchu tym byli również rzeźbiarze tacy jak David Smith i fotografowie tacy jak Aaron Siskind.
