W swojej międzynarodowej roli czerwony krzyż symbolizuje neutralność wojskowych służb medycznych i wolontariuszy ze stowarzyszeń ratowniczych. Początkowo zrodził się z chęci niesienia pomocy osobom rannym pole bitwy.
Dziś czerwony krzyż oznacza również chęć zapobiegania i łagodzenia ludzkiego cierpienia, gdziekolwiek się znajdzie. Służy on ochronie życia i zdrowia, a także zapewnia szacunek dla wszystkich ludzi.
Pomysł zrodził się dzięki książce napisanej przez Henry'ego Dunanta, szwajcarskiego obywatela, który był świadkiem nieszczęścia żołnierzy rannych podczas wojny. Dunant napisał "Pamięć o Solferino", która zaproponowała powołanie ochotników do zajmowania się ofiarami wojny i porozumienie między krajami w celu ochrony takich wolontariuszy.
Książka została wydana w 1862 roku i zainspirowała międzynarodową konferencję, podczas której delegaci z 14 rządów spotkali się, aby przyjąć rezolucje przewidujące utworzenie stowarzyszeń pomocy dla rannych żołnierzy i jednego wyróżniającego symbolu, aby chronić personel medyczny, a także ofiary zbrojnych konflikty.
Ze względu na stały neutralny status Szwajcarii i akceptację białej flagi jako znaku negocjacji lub kapitulacji, komitet przyjął czerwony krzyż na białym tle, emblemat utworzony przez odwrócenie kolorów szwajcarskiej flagi.
