Biopsychologia jest gałęzią psychologii, która bada, w jaki sposób neuroprzekaźniki w mózgu wpływają na emocje i zachowania. Zazwyczaj uważa się je za poddział psychologii, która łączy biologię z biologią.
Podstawową ideologią biopsychologii jest to, że na zachowania ludzkie wpływają naturalne procesy fizjologiczne zachodzące w mózgu. Do opisu tej dziedziny wykorzystuje się kilka różnych terminów, w tym neuronaukę behawioralną, psychobiologię i psychologię fizjologiczną.
Według University of Michigan podstawową podstawą badań psychobiologicznych jest to, że zachowania i biologia są ze sobą nierozerwalnie splecione. Dziedzina jest często ściśle związana z psychologią porównawczą. Obszary badawcze w obrębie biopsychologii mogą obejmować badania samego mózgu, komórek w mózgu i wzorców zachowania ludzi lub zwierząt. Badania psychobiologiczne można prowadzić w sposób pozytywny, ułatwiając poprawę funkcji neurologicznych lub negatywnie, systematycznie niszcząc funkcje neurologiczne w celu ustalenia wyniku i jego trwałości.
Dziedzina biopsychologii rośnie wykładniczo od drugiej połowy XX wieku. Kilku laureatów Nagrody Nobla zostało uhonorowanych w dziedzinach bezpośrednio związanych z biopsychologią. Na przykład amerykańscy naukowcy Linda B. Buck i Richard Axel zostali nagrodzeni w 2004 roku Nagrodą Nobla za pracę z neuronami w receptorach węchowych.