Jako mniejszość językowa, osoby niesłyszące mają pewne podobieństwa w życiu, które pomagają tworzyć kulturę niesłyszących, w tym wspólne normy, wartości, historię, przekonania i postawy. Społeczność niesłyszących dzieli język i dziedzictwo, oraz mogą angażować osoby nie tylko głuche i niedosłyszące, ale także tłumaczy języka migowego i ludzi, którzy pracują i utrzymują kontakty towarzyskie z osobami niesłyszącymi.
Kultura niesłyszących jest subkulturą ludzi, których doświadczenia życiowe są w znacznym stopniu kształtowane przez głuchotę w świecie słuchającym. Ludzie, którzy identyfikują się jako członkowie kultury Głuchych, zazwyczaj spotykają się we wspólnym języku, jakim jest amerykański język migowy dla wielu osób w Stanach Zjednoczonych. Ten aspekt kultury przybiera różne formy w całym kraju, ponieważ struktura gramatyczna i ruchy słów różnią się w zależności od miejsca. Amerykański język migowy ma własną historię, rytm i różnorodne dialekty.
W społeczności Głuchych istnieje ogromna różnorodność, tak jak w większości innych społeczności. Jednak wiele osób w grupie wyraziło niechęć do twierdzenia, że są niepełnosprawni lub znajdują się w niekorzystnej sytuacji, zamiast tego zachowują pozytywną postawę wobec głuchoty i uznania dla języka migowego, który oferuje im kulturową jedność.
Istnieją jasne obyczaje, które określają interakcje w społeczności osób niesłyszących, w tym oczekiwania, które regulują wychodzenie z rozmowy i przeszkadzanie innym. Dla osób spoza społeczności sposób, w jaki dana osoba kończy rozmowę, może wydawać się nagły, chociaż jest całkowicie akceptowalny dla innych osób niesłyszących. Podobnie wiele osób, które korzystają z tłumacza, przybywa wcześnie na wydarzenia, aby zapewnić widoczność tłumacza.
