Według Elsevier powszechną diagnostyką pielęgniarską w okresie poporodowym jest deficyt wiedzy. W zależności od potrzeb pacjenta deficyt wiedzy może dotyczyć karmienia piersią, opieki nad noworodkiem, zdrowia matki i dziecka, depresji poporodowej lub zapobiegania poczęciu. Bezpieczeństwo dzieci, dieta, kontrola zakażeń, poród i poród oraz funkcjonowanie seksualne to inne potencjalne obszary deficytu wiedzy.
Diagnoza pielęgniarska to ocena kliniczna dotycząca doświadczenia pacjenta lub reakcji na jego konkretną sytuację zdrowotną, zgodnie z NANDA International. Nie ma to na celu zastąpienia diagnozy medycznej pacjenta. Zamiast tego analizuje potencjalne przyczyny leżące u podstaw stanu zdrowia pacjenta. Rozpoznania pielęgniarskie opracowywane są po przeprowadzeniu dokładnej oceny pielęgniarskiej.
Każda diagnoza pielęgniarska wiąże się z interwencjami pielęgniarskimi, które zwiększają wiedzę pacjenta na określony temat. Niedobór wiedzy dotyczący okresu połogowego prowadzi do interwencji pielęgniarskich, takich jak pouczenie o prawidłowym ćwiczeniu, poradnictwo żywieniowe, edukacja zdrowotna i pomoc w zmniejszeniu wagi, według Elsevier. Pielęgniarka może również kształcić pacjentów na temat cięcia cesarskiego i ogólnej opieki poporodowej. W przypadku deficytu wiedzy na temat karmienia piersią, interwencje pielęgniarskie obejmują pomoc w karmieniu piersią i poradnictwo laktacyjne dla pacjenta. W przypadku pacjenta z deficytem wiedzy na temat opieki nad noworodkiem, pracownik służby zdrowia może dostarczyć informacji na temat żywienia niemowląt i bezpieczeństwa.
