Ekspozycja dramatyczna jest literackim narzędziem służącym do wprowadzania ważnych informacji o scenerii opowieści, postaciach i początkowym konflikcie fabuły. W spektaklach dramatyczna ekspozycja zazwyczaj znajduje się w początkowych scenach i może być wyrażona poprzez dialog postaci, retrospekcje, myśli lub narrator nadający tło.
Dramatyczna ekspozycja stanowi jedną część pięcioczęściowej struktury dramatycznego łuku sztuki. Niemiecki pisarz Gustav Freytag zdefiniował te pięć części, w kolejności pojawiania się, jako ekspozycję, wznoszenie akcji, kulminację, upadek akcji i rozdzielczość. Struktura fabuły Freytaga, czyli dramatyczny łuk, ma na celu opisanie elementów gry pięcioletniej. Przykład dramatycznej ekspozycji można znaleźć w scenie otwierającej "Otella" Szekspira, gdy publiczność usłyszy czarnego charakteru sztuki, Iago, próbując zrekrutować postać Roderigo, by przyłączyć się do jego intrygi, by zniszczyć Otella.
