Elżbieta drobnokamienna jest rodzajem porcelany, gdzie 30 do 50 procent jej składu stanowi popiół z bydła. Powstał za czasów panowania Elżbiety I w Anglii, znanej również jako era elżbietańska.
Porcelana kostna pochodzi z Chin. Po 1557 roku, kiedy utworzono punkt handlowy na wyspie Makao, zaczęto importować go do Anglii. Ze względu na jego piękno i niebotyczne koszty importu z Dalekiego Wschodu porcelana kostna stała się tak cenna, że znana była jako białe złoto. Royalty, szlachta i ludzie zamożni używali porcelany kostnej jako symbolu statusu. W 1748 r. W fabryce porcelany łukowej Thomas Fry został jednym z pierwszych brytyjskich producentów porcelany kostnej; w latach 1789-1793 Josiah Spode udoskonalił tę koncepcję. Brytyjska porcelana kostna zyskała reputację konkurencyjnej jakościowo w Chinach. To było nie tylko delikatne i piękne, ale także mocne i trwałe. Podczas panowania Elizabeth I, brytyjska porcelana kostna była często misternie zaprojektowana i pomalowana.
Repliki porcelany kostnej z epoki elżbietańskiej są powszechne w sklepach z antykami, ale oryginalne przedmioty są rzadkością. Prawdziwa porcelana kostna w stylu elżbietańskim jest jasna i półprzezroczysta i często jest drobno pomalowana lub pozłacana; może również mieć srebrną złocenie wokół brzegów lub krawędzi.
