Powieść dystansowa George'a Orwella "1984" pełna jest przykładów ironii, zarówno słownej, jak i sytuacyjnej. Werbalna ironia zawiera "lukę pamięci", nazwy ministerstw i motto partii, podczas gdy stan zdrowia protagonisty jest przykładem sytuacyjnej ironii.
W ironii słownej pisarz pisze jedną rzecz, ale oznacza coś innego. W powieści Orwella nazwa "otwór pamięci" sugeruje, że jest to miejsce do przechowywania czegoś, co chce się zapamiętać, kiedy faktycznie jest to spalarnia. Nazwy rządowych ministerstw są także przykładami ironii słownej w powieści. W Ministerstwie Miłości odbywają się tortury. Ministerstwo pokoju prowadzi wojnę ze stale zmieniającymi się wrogami Oceanii. Ministerstwo Prawdy zmyśla kłamstwa i propaguje. Ministerstwo Obfitości powoduje braki. Motto partii rządzącej "Wojna jest pokojem, wolność jest niewolnictwem, ignorancja jest siłą" jest zarówno ironią, jak i oksymoronem.
W ironii sytuacyjnej pojawia się postać lub kolejność zdarzeń zmierzająca w kierunku jednego wyniku, lecz kończąca się innym, nieprzewidzianym skutkiem. Zdrowie bohatera jest przykładem ironii sytuacyjnej. W całej powieści Winston jest przedstawiany jako wątły i chorowity, ale przechodzi metamorfozę, gdy zaczyna związek z Julią. Zdrada pozornie lojalnych przyjaciół Winstona jest kolejnym przykładem ironii sytuacyjnej w tej powieści.
