Według Typów Ironii, jeden z przykładów ironii w "Animal Farm" George'a Orwella jest dramatyczną ironią, gdy czytelnik zna pieniądze, które świnie otrzymały ze sprzedaży Boxera do rzeźni, by kupić więcej whisky. Innym przykładem są zwierzęta walczące o wolność od ludzi, tylko po to, by umocnić potęgę świń, którzy pod koniec książki zachowują się niemal jak ludzie.
SparkNotes wspomina, że ironia jest dość obecna w rozdziałach III i poza "Animal Farm". Zwierzęta wierzą, że wiedzą, dlaczego walczą. Jednak podczas bitwy o Oblężenie nie do końca rozumieją, dlaczego walczą z ludźmi, co widać wyraźnie, gdy Boxer czuje się zrozpaczony, gdy myśli, że zabił człowieka. Ironia polega na tym, że zwierzęta zakładają, że walczą o uwolnienie się od ucisku rządów ludzkich. W rzeczywistości tylko umacniają one moce rządzące świniami.
W pozostałych częściach książki większość zwierząt pracuje coraz ciężej pod przykrywką, którą pan Jones powróci, jeśli tego nie zrobi, i że jego powrót będzie gorszy od obecnego. W rzeczywistości pracują oni pilniej, aby poderżnąć Napoleona jako dyktatora. Jedno po drugim przykazania zmieniają się, by pomóc świniom i innym przywódcom, podczas gdy mniejsze zwierzęta cierpią z powodu jeszcze gorszego ucisku, niż doświadczyli pod Rolem Jonesem. Przez cały czas zwierzęta zakładają, że pracują dla wolnej i niezależnej farmy, ale ironią jest to, że pracują oni nad tym, by świnie stały się bardziej podobnymi do ludzi tyranami.
