Mało restrykcyjna choroba płuc jest umiarkowaną niezdolnością do pełnego rozszerzenia płuc, stwierdza WebMD. Ogólnie słabe mięśnie, uszkodzone nerwy, osłabiona klatka piersiowa i stany, które powodują zmniejszoną elastyczność w płucach, prowadzą do restrykcyjnej choroby płuc. Specyficzne schorzenia, takie jak otyłość, choroby nerwowo-mięśniowe, skolioza, śródmiąższowe choroby płuc i choroba autoimmunologiczna zwana sarkoidozą, mogą powodować restrykcyjną chorobę płuc.
Zwiększona aktywność fizyczna powoduje zadyszkę u osób z łagodną, restrykcyjną chorobą płuc, a wraz z postępem choroby występuje to nawet podczas odpoczynku, zgodnie z WebMD. Restrykcyjna choroba płuc może powodować suchy kaszel, który czasami powoduje białą plwocinę. Restrykcyjna choroba płuc czasem prowadzi do depresji i lęku, szczególnie w przypadkach, gdy ogranicza styl życia i aktywność.
Lekarze stosują testy obrazowania, takie jak zdjęcia rentgenowskie i tomografię komputerową, w celu wykrycia objawów restrykcyjnej choroby płuc, wyjaśnia WebMD. Testy czynnościowe płuc mierzą przepływ i objętość powietrza przez płuca pacjenta, gdy pacjent przechodzi różne poziomy oddychania. Te testy pomagają w określeniu ciężkości stanu. Fizyczny egzamin, testy laboratoryjne i informacje dotyczące osobistej historii zdrowia są dodatkowymi narzędziami wykorzystywanymi przez lekarzy w diagnozie. Lekarze mogą używać urządzenia zwanego endoskopem, aby zobaczyć wnętrze płuc i pobrać próbki tkanek.
Leczenie restrykcyjnej choroby płuc obejmuje leczenie, terapię tlenową i utratę wagi w przypadkach, gdy otyłość jest przyczyną, zauważa WebMD. Gdy przewlekły stan zapalny powoduje restrykcyjną chorobę płuc, lekarze mogą przepisać leki hamujące układ immunologiczny.
