Pelagornis sandersi był największym ptakiem latającym na świecie. Odkryty w 1983 roku w pobliżu Charleston w stanie S.C. ptak żył około 25 do 28 milionów lat temu i miał rozpiętość skrzydeł od 20 do 24 stóp. To wyprzedza poprzedni rekordzista, Argentavis magnificens, który miał 3-metrową rozpiętość skrzydeł.
P. sandersi miał kikutkie nogi, długie, sprawne szybowce i cienkie jak papier puste w środku kości, które pozwalały ogromnemu ptakowi swobodnie sunąć w powietrzu, ale sprawiały, że ptak nie mógł się wylądować. Dobrze zachowany okaz P. sandersi jest wyświetlany w Muzeum Charleston. Jego nazwa pochodzi od Alberta Sandersa, emerytowanego kuratora Muzeum w Charleston i od tego, kto prowadził wykopaliska skamielin ptaków.
