Planowana zmiana, która jest systematyczną próbą przeniesienia organizacji do nowego stanu, a nieplanowane zmiany, które są naciskiem na zmianę, która przekracza wysiłki organizacji, aby stawić opór zmianom, to dwa rodzaje zmian, które się zdarzają w organizacji z czynników zewnętrznych lub wewnętrznych. Zarówno planowane, jak i nieplanowane zmiany zazwyczaj wiążą się ze zmianami w projektowaniu organizacji, zadaniami, ludźmi, systemami informatycznymi i praktykami technologicznymi.
Zmiany organizacyjne często przechodzą ewolucyjny model zmian organizacyjnych, począwszy od pierwszej fazy, czyli zmiany. Menedżer lub inna siła w firmie uważa, że istnieje potrzeba zmiany. Druga faza ma miejsce, gdy agent zmiany, taki jak menedżer lub inna siła w firmie, próbuje przenieść organizację do nowego stanu. Trzecia faza obejmuje zdiagnozowanie stanu firmy i gromadzenie danych, aby konsultant mógł pomóc w przygotowaniu planu zmian. Czwarta faza obejmuje rozwój organizacyjny i planowanie, natomiast piąta faza polega na wyborze sposobu działania na zmianę organizacyjną. Trzecia, czwarta i piąta faza zazwyczaj odbywają się zarówno z konsultantem, jak i agentem zmiany z firmy.
Jeśli chodzi o tworzenie zmian w organizacji, zmiana może nastąpić przez czynniki zewnętrzne lub wewnętrzne, które powodują planowane zmiany lub nieplanowane zmiany. Zewnętrznymi siłami zmian może być różnorodność pracowników, etyczne postępowanie, globalizacja, postęp technologiczny i nowe przepisy lub zasady rządowe. Wewnętrznymi siłami zmian może być kryzys wewnętrzny, słabe relacje pracownicze i pracownicze, słabe wyniki finansowe firmy i zmiany oczekiwań pracowników.
