Według Sea World szlaki migracyjne delfinów butlonosych są różne i zależą od czynników, w tym pory roku, zapasu żywności i temperatury wody. Wydaje się, że niektóre populacje delfinów przybrzeżnych żyjące w zimniejszych wodach migrują do cieplej wody częściej niż ciepłe populacje wodne. Na przykład delfiny żyjące w pobliżu brzegu New Jersey w miesiącach letnich migrują do południowych brzegów przybrzeżnych w Karolinie Północnej.
Większość przybrzeżnych delfinów żyje w ograniczonym zasięgu i nie odstępuje od swoich obszarów. Dotyczy to zwłaszcza populacji na cieplejszych terytoriach, takich jak Floryda, Georgia i Południowa Kalifornia. Typowy zasięg dla rodzin delfinów wynosi około 48 do 155 mil, a powszechne jest pokrywanie się pasm domowych. Badania morskie pokazują, że populacje delfinów liczą się w tysiącach i różnią się w zależności od lokalizacji. Na przykład Zatoka Meksykańska ma zwykle dużą populację liczącą nawet 45 000 mieszkańców, podczas gdy północno-zachodni Atlantyk ma nawet 29 000 delfinów.
Vallarta Adventures zauważa, że delfiny to szybkie pływacy, poruszające się z prędkością do 7 mil na godzinę. Najszybsze pływanie wynosi około 22 mil na godzinę. Wydaje się jednak, że delfiny łatwo się rozładowują, gdy łodzie znajdują się w pobliżu i cieszą się jazdą prądem.
