Planowanie awaryjne przygotowuje organizację, rząd lub firmę, aby jak najlepiej zareagować na niespodziewany kryzys lub awarię. . Opiera się ona na wcześniej podjętych decyzjach zarządczych, które określają, w jaki sposób zasoby, komunikacja i logistyka będą obsługiwane, gdy zaistnieją takie okoliczności. Planowanie awaryjne jest często istotną częścią polityki zarządzania ryzykiem w organizacji, zwłaszcza gdy wyjątkowe okoliczności, nawet jeśli są mało prawdopodobne, mogą przynieść katastrofalne skutki.
Efektywne planowanie awaryjne może znacząco wpłynąć na wynik nieoczekiwanych sytuacji, które mogą spowodować straty finansowe lub utratę życia i kończyn. Wiele organizacji ma obowiązkowe zasady, które wymagają od departamentów lub działów utrzymania udokumentowanego i regularnie aktualizowanego planu awaryjnego. Taka dokumentacja nie tylko opisuje procedury, których należy przestrzegać, ale także specyficzne obowiązki personelu w ramach organizacji związane z sytuacjami kryzysowymi.
W Stanach Zjednoczonych EPA opracowała specjalne formaty zarówno dla krajowych, jak i lokalnych planów awaryjnych. Na poziomie światowym Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Półksiężyca rozkłada swój proces planowania awaryjnego na trzy podstawowe komponenty: ustalenie, co może się zdarzyć, z góry ustalenie, co można z tym zrobić i ustalenie, co można zrobić wcześniej. przygotowany. Jako przykład skutecznego planowania awaryjnego w sektorze biznesowym, firma usług finansowych Cantor Fitzgerald straciła 658 z 690 pracowników w Nowym Jorku i znaczną część swoich obiektów handlowych w atakach z 11 września, ale pomimo utraty mogła wznowić operacje biznesowe w ciągu tygodnia.
