Sitar jest zazwyczaj wykonywany przy użyciu kombinacji suszonych dyni, drewna tunelowego, kości i strun metalowych. Wysuszona dynia służy do stworzenia głównego pudła rezonansowego, a jego szyja i osłona wykonane są z drewna tunelowego. Most sita wykonany jest z kości.
Progi sita można przesuwać za pomocą sznurków przymocowanych do szyi instrumentu. Te linki są zwykle wykonane ze stali. W zależności od stylu konstrukcji sitar, druga część rezonansowa wykonana z drewna tunelowego może być również częścią instrumentu. Niektóre sitele mają również ozdobne intarsje, czasami wykonane z celuloidu.
Istnieją dwa różne style konstrukcji sitar: style Ravi Shankar i Vilayat Khan. Ravi Shankar sitar zbudowany jest z dwóch pudeł rezonansowych i 20 unikatowych strun. Z tych strun 13 jest uważanych za symetryczne struny rezonansowe, podczas gdy tylko siedem gra struny. Z tych siedmiu ciągów cztery struny są używane jako ciągi melodyczne i tworzą cztery różne oktawy.
Sitar skonstruowany w stylu Vilayat Khan ma tylko jedno pudełko rezonansowe, 11 symetrycznych ciągów rezonansowych i tylko sześć ciągów gry. Sitar Vilayat Khan na ogół zawiera mniej dekoracji niż sitar Ravi Shankara.
