Sygnały T2 w obrazowaniu metodą rezonansu magnetycznego są sygnałami, które pojawiają się, gdy protony zaczynają się rozluźniać i chybotać, gdy ich poddanie się działaniu pola magnetycznego powoduje ich wyrównanie. Zazwyczaj takie protony mają losowe wyrównanie, zgodnie z Merck Manual Professional Edition.
Antena MRI przechwytuje sygnały T1 i T2 podczas relaksacji protonów. Algorytmy programowe analizują te sygnały, a następnie wykonują szczegółowe obrazy anatomiczne, wskazuje Podręcznik Merck. Różnice w charakterystyce T1 i T2 różnych materiałów pomagają urządzeniu uzyskać wyraźny obraz przy użyciu nieinwazyjnych technik.
Tłuszcz generalnie generuje jasne obrazy ważone T1, ale ciemniejsze obrazy ważone T2. Woda powoduje powstanie jasnego obrazu ważonego T2, ale stosunkowo ciemnego obrazu ważonego T1. Takie różnice oznaczają, że guzy wypełnione płynem, stany zapalne i urazy wydają się jaśniejsze w obrazach ważonych T2, donosi Podręcznik Merck. Kontrast pomiędzy tymi dwoma typami obrazów sprawia, że skan MRI jest lepszą opcją niż skanowanie tomografii komputerowej, gdy lekarze muszą zdiagnozować problemy z tkankami miękkimi, takimi jak guzy mięśniowo-szkieletowe, nieprawidłowości kręgosłupa lub stan zapalny.
Lekarze używają MRI do badania żeńskiego układu rozrodczego, obrazowania naczyń i niektórych złamań zgodnie z Podręcznikiem Merck. Jednak testowanie jest droższe niż badanie TK i trwa dłużej. Nie jest odpowiedni dla wszystkich pacjentów ze względu na problemy z magnesem, klaustrofobię i reakcje na środki kontrastowe.