Teoria rozwoju moralnego Piageta opisuje, w jaki sposób dzieci przechodzą od robienia dobrych rzeczy z powodu konsekwencji postaci autorytetu do dokonywania właściwych wyborów z powodu idealnej wzajemności lub tego, co jest najlepsze dla drugiej osoby. Piaget wiąże morał rozwój do rozwoju poznawczego. Piaget opublikował swoje dzieło w latach dwudziestych, choć zdobycie pozycji wybitnej zajęło kilka dziesięcioleci.
Według Piageta dzieci w wieku od 5 do 10 lat podejmują decyzje moralne w oparciu o to, co według autorytetu jest słuszne. Zasady od rodziców lub nauczycieli są niezmienne, a dziecko śledzi je ze strachu przed karą.
Piaget uczy, że od około 10 roku życia dzieci opierają swoją moralność na spółdzielni. Uważają, że moralność wiąże się z porozumieniem społecznym, a zasady są dla wspólnego dobra. Zaczynają też rozumieć, że inni mają różne zasady dotyczące moralności. Dziecko rozwija poczucie wzajemności i sprawiedliwości, chociaż początkowo jest ograniczone.
We wczesnych latach młodzieńczych poczucie moralności młodzieży dojrzewa do idealnej wzajemności, gdzie próbuje zrozumieć decyzje innych, rozumiejąc ich sytuację. Piaget uważał, że idealna wzajemność jest dojrzałością w podejmowaniu decyzji moralnych. W 2014 roku badania wskazują, że moralność wciąż rośnie i rozwija się w dorosłość, a Piaget przeceniał wiek, w którym dzieci zaczynają rozwijać swoje własne poczucie moralności.
