Gospodarka zamknięta odnosi się do systemu ekonomicznego, który nie ma relacji biznesowych z gospodarkami spoza własnego systemu. Zamknięte gospodarki wykorzystują bariery w handlu towarami i usługami, środkach pieniężnych i własności intelektualnej do iz ich systemu gospodarczego.
Otwartość ekonomiczna jest określana przez poszczególne rządy lub stany za pomocą kontroli polityki, takich jak taryfy, kontyngenty importowe i eksportowe oraz limity kursowe, wyjaśnia odniesienie dla biznesu. Te kontrole określają, jak wiele ma miejsce interakcja finansowa między gospodarką a zewnętrznymi gospodarkami. Pomimo tych kontroli żadna gospodarka nie jest całkowicie otwarta ani zamknięta, ze względu na działania osób przekraczających granice oraz działalność czarnego rynku.
Kraje o niskiej ekonomicznej otwartości mają zazwyczaj niższą produktywność ekonomiczną według kapitalistycznych standardów i często są powiązane z silnymi autorytarnymi rządami. Niektóre gospodarki są otwarte na handel z zaledwie kilkoma innymi gospodarkami w ramach bloku gospodarczego. Te gospodarki można nominalnie określić jako otwarte, ale same bloki handlu gospodarczego są często zamknięte dla wszystkich innych partnerów handlowych. Dzisiejsza tendencja wśród światowych gospodarek to zniesienie barier w handlu poprzez umowy handlowe, takie jak Północnoamerykańska umowa o wolnym handlu między Stanami Zjednoczonymi, Kanadą i Meksykiem.