Zbalansowana trakcja zawieszenia to system kół pasowych, lin i ciężarków używanych do unieruchamiania złamań kości udowej. Pomaga także zmniejszyć skurcze mięśni i rozciąganie zrostów, uwalnia artretyczne przykurcze i koryguje określone deformacje. Dwa rodzaje zrównoważonej trakcji zawieszenia to skóra i szkielet.
Celem zrównoważonej trakcji zawieszenia jest zmniejszenie złamania oraz przywrócenie i utrzymanie wyrównania kości podczas jej leczenia. Pacjent jest utrzymywany przez urządzenie przymocowane za pomocą lin i kół pasowych do ciężarków, które ciągną za kończynę lub część ciała. Przeciw-trakcję utrzymuje się poprzez podniesienie łóżka pacjenta pod częścią ciała, na którą nakłada się przyczepność. Na przykład, noga chorego pacjenta pozostaje zawieszona, gdy pacjent leży z podniesioną głową i utrzymuje ograniczoną ruchliwość górnej części ciała. W leczeniu małych dzieci zrównoważony aparat do zawieszania często utrzymuje nogę pod kątem prostym w stosunku do ciała.
W zrównoważonej pod względem szkieletu trakcji zawieszenia, bolec lub drut są chirurgicznie wprowadzane przez dalszy koniec kości udowej w celu stabilizacji. Równoległe pręty przyczepiają się do szyny składającej się z pierścienia, który otacza i podpiera uda, podczas gdy płótno podtrzymuje łydkę. Przyczepność może być nakładana bezpośrednio na skórę, jeśli system trakcji jest przymocowany do taśmy i owijki lub do szyny lub trakcyjnego buta przymocowanego do chorej kończyny.
