Mapa fabularna to konceptualne narzędzie używane przez pisarzy, krytyków i studentów literatury do nadawania wizualnej formy akcji w opowieści. Ogólnie rzecz biorąc, udane spiski można pojmować jako góry, z szczyt jest punktem kulminacyjnym.
Jeśli chodzi o fabułę, elementy opowieści składają się z ekspozycji, w której pojawiają się postacie i zdefiniowany problem, a następnie wzrasta akcja, gdy bohaterowie próbują poradzić sobie z problemem aż do kulminacji. Wizualnie mapa fabularna przedstawia ekspozycję jako płaską ziemię u podnóża góry i wznoszącą się akcję jako długi stok do szczytu, który stanowi kulminację. Po kulminacji następuje spadek akcji lub zakończenie, prowadzące do rozwiązania. Mapy rzutów przedstawiają tę spadającą akcję jako zbocze w dół góry, z rozdzielczością będącą płaską ziemią po drugiej stronie.
