Równanie Drake'a zostało opracowane przez Franka Drake'a w 1961 roku jako sposób określania liczby zaawansowanych technologicznie galaktyk w galaktyce. Równanie uwzględnia siedem zmiennych, aby opracować formułę do obliczenia prawdopodobieństwa znalezienia inteligentnego życia pozaziemskiego.
Pierwsza zmienna to szybkość formowania się gwiazd w galaktyce, która identyfikuje liczbę nowych gwiazd uformowanych w ciągu roku. Równanie uwzględnia również ułamek gwiazd, które tworzą planety, liczbę planet gościnnych do życia i ułamek tych planet, na których faktycznie powstaje życie. Inna zmienna służy do określenia, która część podtrzymujących życie planet ma inteligentne życie, podczas gdy ułamek planet z inteligentnymi istotami zdolnymi do komunikacji międzygwiezdnej jest identyfikowany jako inna zmienna.
Ostatnia zmienna w równaniu to czas, w którym inteligentna cywilizacja pozostaje wykrywalna. Według How Stuff Works, jest to jedyna zmienna, której astronomowie czują się najbardziej niepewni. Niektórzy naukowcy szacują, że cywilizacje pozostają wykrywalne przez 10 lat, podczas gdy inne szacują, że to 10 milionów lat. Astronomowie używają także wykształconych przypuszczeń na temat pozostałych zmiennych, aby uzyskać przybliżoną ocenę całkowitej liczby inteligentnych cywilizacji w galaktyce. Kiedy Frank Drake sprawdził liczby w równaniu, przewidział, że w Drodze Mlecznej może być 10 000 wykrywalnych cywilizacji.