Platon był filozofem i matematykiem, który zmienił sposób, w jaki filozofia była postrzegana i praktykowana w świecie zachodnim. Porzucił władzę polityczną w oligarchii, aby znaleźć cnotę. Pod wpływem Socratesa Platon napisał niektóre z najtrwalszych dzieł literatury filozoficznej, które miały wpływ na każdą późniejszą kulturę, która je czyta. Założył Akademię i nauczał Arystotelesa, który kształtował także zachodnią myśl i zachowanie.
Przed Platonem słowo "filozofia" oznaczało "miłość do mądrości" i było praktykowane przez wielu ludzi, którzy stosowali mało spójne metodologie. Ci ludzie nazywani są przedsokratycznymi filozofami lub sofistami. Sofiści postrzegali filozofię jako handel, który można sprzedawać i sprzedawać. Pojęcie filozofii i studium filozoficznego, w którym stosuje się rygorystyczne metody logiczne do systematycznego i krytycznego analizowania kwestii, powstało z Platona i jego dialogów. Szeroko stosował nieformalną logikę, szukał błędów i niekonsekwencji w argumentach, i był jednym z pierwszych myślicieli, którzy stosowali logikę matematyczną. Jego student Arystoteles rozwinął te procesy w logikę nieformalną, która po tysiącach lat stworzyła podstawy przyszłej myśli naukowej.
Platon mieszkał w starożytnym greckim mieście-Atenach. W końcu spotkał Sokratesa, który stał się jednym z największych wpływów Platona. Często używał Sokratesa jako głównego bohatera wielu swoich dialogów, w których Platon szukał odpowiedzi na problemy polityczne, społeczne, epistemologiczne, metafizyczne i etyczne poprzez dialektyczny dyskurs między postaciami. Dzieła uznawane za jego najbardziej wpływowe to m.in. "Apologia", "Republika", "Sympozjum" i "Timaeus", a także wiele innych.
