W sztuce Williama Shakespeare'a "Juliusz Cezar", wróżbita mówi Portii, że ma przesłanie, które ma przekazać Cezarowi. Chociaż wróżbita nie mówi dokładnie tego, co zawiera wiadomość, sugeruje, że to bardzo ważna sprawa.
Portia jest żoną Brutusa, jednego z głównych członków konspiracji planującej zabicie Juliusza Cezara. W noc przed planowanym zabójstwem opowiada swojej żonie o swoich planach. W akcie II, Scenie IV, która odbywa się następnego ranka, Portia zaczyna się denerwować na zewnątrz, zaniepokojona planowanymi działaniami jej męża. Wysyła sługę, Lucjusza, do Kapitolu, ale początkowo zapomina dać mu zlecenie z powodu jej niepokoju. W tym momencie przechodzi wróżbita. Portia pyta go o czas, a potem, czy Cezar dotarł jeszcze do Kapitolu. On nie odpowiada, odpowiada wróżbita, który próbuje znaleźć miejsce, w którym mógłby się zatrzymać i porozmawiać z Cezarem. Portia pyta go dlaczego, na co wróżbita odpowiada, że "błagać go będzie, aby się zaprzyjaźnił". Kiedy Portia pyta, czy wróżbita wie o planowanym zagrożeniu dla Cezara, odpowiada: "Nikt, kogo znam, nie będzie tak bardzo, jak obawiam się, że może przypadkiem". Następnie udaje się do miejsca, w którym ulica jest mniej zatłoczona, by czekać na przejście Cezara. Portia staje się jeszcze bardziej zaniepokojona, wchodząc do środka, by czekać na raport sługi o działaniach Brutusa.
