Zarówno Morze Aralskie w Azji Środkowej, jak i Morze Salton w Południowej Kalifornii znajdują się w ich obecnych stanach w wyniku sztucznej przemiany wody. Morze Salton powstało w wyniku przekierowania wody w 1905 r. , a obowiązkowe transfery wody zmniejszyły od tego czasu swój dopływ, tworząc poziomy zasolenia, które spowodowały zabijanie ryb, odsłonięte odcinki suchego koryta jeziora i wywołane burze piaskowe. W Azji Środkowej Morze Aralskie niemal całkowicie wyschło, ponieważ obie rzeki karmione są nim w celu nawadniania okolicznych pól ryżowych i bawełny.
Morze Aralskie, które było kiedyś czwartym pod względem wielkości zasobem wód śródlądowych na świecie, zmniejszyło się o około 75 procent. Odwodnienia, niekiedy przekraczające naturalne przepływy, zostały wprowadzone do rzek zasilających Morze Aralskie, aby rozwinąć opartą na bawełnie gospodarkę rolną w dawnej części byłego Związku Radzieckiego. Rezultatem była znaczna redukcja źródeł napływu Morza Aralskiego, które odsłoniły rozległe obszary dna jeziora i spowodowały burze piaskowe skutkujące wysokimi wskaźnikami śmiertelności z powodu chorób układu oddechowego. To, co zostało z Morza Aralskiego, potroiło się w zasoleniu, a także zostało poważnie zanieczyszczone przez pestycydy i odpady przemysłowe.
Stworzenie Morza Salton było nieplanowanym wydarzeniem, kiedy kalifornijscy inżynierowie wykopali kanały irygacyjne w rzece Kolorado w 1905 roku. Przepływ wody niespodziewanie przytłoczył system kanałów i wylano go do suchego koryta jeziora, tworząc nowoczesne Morze Salton i zanurzając w pobliżu miasta Salton. W 2003 r. Wpływy do Morza Salton zostały skierowane do nawadniania, a dalsze spływy planowane są na 2018 r. Istnieją obawy, że redukcja dopływu spowoduje kurczenie się Morza Salton o ponad 50 procent, wystawienie tysięcy akrów z dna jeziora i podniesienie poziom niezdrowego pyłu wiejącego w całym obszarze.
