Ustawa o usunięciu Indian z 1830 roku dała prezydentowi Stanów Zjednoczonych władzę w zakresie handlu nieokiełznanymi ziemiami Indianom za ziemię, którą zamieszkiwali w tym samym stanie. Andrew Jackson podpisał tę ustawę w maju 28, 1830. Doprowadziło to do słynnego "Szlaku łez" dla narodu Cherokee, który doprowadził do śmierci 4000 Indian, którzy zostali usunięci z kraju i zmuszeni do wyruszenia na zachód.
Indianie zawsze byli w niebezpieczeństwie utraty swojej ziemi od czasu, gdy Europejczycy zaczęli przybywać do Ameryki. Kiedy kolonie stały się narodem, rząd uchwalił ustawy dotyczące praw Indian do ziemi. Jedna ustawa zabraniała im posiadania ziemi. Czarnoksiężnicy próbowali stworzyć suwerenny naród, próbując wykroić obszar, który nazwali swoim własnym.
Prezydent Jackson zachęcał do uchylenia Aktu Indyjskiego o usunięciu, aby umożliwić mu i przyszłym prezydentom prawo do przemieszczania się Indian na zachód, dając im nieuregulowane ziemie w handlu za swoją ziemię na wschód od rzeki Missisipi. Niektóre plemiona indiańskie przestrzegały prawa, ale inne opierały się i odmawiały podpisania jakichkolwiek proponowanych traktatów. Grupy, które podpisały traktaty, odkryły, że rząd nie zawsze je honorował. W ciągu siedmiu lat 46 000 Indian zostało usuniętych ze swoich domów.
