Szlak łez został spowodowany przez autoryzację i egzekwowanie indyjskiego aktu usunięcia z 1830 roku. Inicjatywa ta, przyjęta przez prezydenta Andrew Jacksona, zmusiła ponad 20 000 rdzennych Amerykanów z ich przodków na północy Gruzja. Ogromna większość tych rdzennych Amerykanów pochodziła z Cherokee Nation.
Prezydent Andrew Jackson uchwalił indyjską ustawę o przeprowadzkach z 1830 roku z dwóch powodów. Pierwszym powodem była wartość ekonomiczna ziemi. Poprzez przeniesienie rdzennych Amerykanów z północnej Georgii rząd mógł sprzedać ziemię amerykańskim osadnikom i spekulantom. Istnieją również dowody na to, że ziemia była bogata w złoto, co tylko zwiększyło zainteresowanie gospodarcze tym obszarem. Drugim powodem, dla którego Andrew Jackson uchwalił indyjską ustawę o przeprowadzkach, było zalecenie prezydenta Jamesa Monroe. W swoim ostatnim przemówieniu do Kongresu w 1825 r. Monroe podkreślił korzyści płynące z uchwalenia ustawy.
Kiedy Czarnoksiężnicy odmówili opuszczenia swojej ojczyzny, rząd federalny zdecydowanie je usunął. Zostali przeniesieni do Oklahomy, ale po drodze zmarło około 4000 ofiar. Cherokee podjęły próbę protestu przeciwko indyjskiej ustawie o przeprowadzkach, składając sądowe powództwo przeciwko państwu Gruzji. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego, a John Marshall orzekł na korzyść Narodu Czirokezów. Marshall stwierdził, że rząd USA nie ma roszczeń do ziemi Cherokee. Prezydent Jackson odmówił jednak wykonania decyzji.
