Podczas gdy niektóre wianki mogą ozdabiać drzwi, Niemcy tradycyjnie umieszczają na stole wieniec adwentowy. Wieniec adwentowy składa się z wiecznie zielonych i czterech świec w kółku i jednej świecy w środku.
Cztery świece, tradycyjnie trzy fioletowe i jedna róża, zapalane są w każdą niedzielę przed Bożym Narodzeniem wraz z modlitwą. Reprezentują nadzieję, pokój, radość i miłość. Środkowa świeca, przedstawiająca dziecko Chrystusa, świeci w Wigilię Bożego Narodzenia lub w dzień Bożego Narodzenia. Niektóre tradycje podtrzymują tę świecę do Objawienia Pańskiego 6 stycznia.
Jedną z teorii pochodzenia wieńca adwentowego jest to, że został on wynaleziony w 1833 r. przez niemieckiego pastora i założyciela sierocińca, aby ułatwić poczęcie dzieciom; ten wieniec używał starego kołowrotka i czterech małych świec. Inna teoria sugeruje, że powstała ona w XVI wieku z luteranów wschodnioniemieckich.
Niemcy świętują również Boże Narodzenie z choinkami udekorowanymi przez dorosłych w Wigilię, podczas gdy dzieci czekają w innym pokoju do zmroku. Umieszczają pod drzewem scenę żłóbkową wraz z prezentami od Dzieciątka Jezus. Dzieci piszą listy do Świętego Mikołaja lub Dzieciątka Jezus, a także umieszczają buty na zewnątrz w Dniu Mikołaja z marchewką dla koni Świętego Mikołaja.
