Jedynymi słabościami Beowulfa są jego ego i duma, które prowadzą go do lekkomyślnego samodzielnego podejmowania wyzwań. To odróżnia go od greckich i rzymskich bohaterów, którzy zawsze mają tragiczny w skutkach skazę, która prowadzi do ich zniszczenia .
Po nocnej przechwałki Beowulf atakuje przerażającego potwora Grendela, a następnie zanurza się głęboko w sadzawce po zabójczej matce Grendela. Beowulf robi to bez strachu, czasem nawet bez broni, z przekonaniem, że mu się to uda.
Nawet gdy jest starszy i słabszy, on sam atakuje smoka. Kiedy zostaje śmiertelnie ranny w pokonaniu smoka, akceptuje los, który zadecydował, że umrze w tym momencie. To oddziela Beowulfa od greckich bohaterów klasycznych, których losy zostały spowodowane przez ich zły wybór w krytycznych momentach. Beowulf musi walczyć ze smokiem lub zaakceptować śmierć wielu. Walcząc z nim, wykazał raczej zachodni fatalizm niż grecką hamartię.
