Sigmund Freud, psycholog psychoanalityczny, wyjaśnił mechanizmy obronne jako siły nieświadome, które reagują na konflikty, działając w obronie ego. Mechanizmy obronne chronią świadomy umysł przed przytłaczającymi uczuciami lub myślami wywołującymi niepokój. Istnieje co najmniej 10 różnych mechanizmów obronnych.
Freud pisał o wielu różnych rodzajach obrony ego w swoich pismach. Po jego śmierci jego córka Anna Freud skompilowała te różne mechanizmy obronne, szczegółowo je zdefiniowała i dodała kilka własnych koncepcji w swojej książce "Ego i mechanizmy obrony".
W topografii osobowości Freuda mechanizmy obronne chronią ego, które jest świadomą częścią osoby, która współdziała z rzeczywistością, od konfliktów między rzeczywistością a jej ograniczeniami, id, która jest impulsywnym aspektem osobowości, która dąży do spełnienia chce i superego, które jest moralną częścią osobowości. Konflikty te wywołują niepokój, który Freud określił jako nieprzyjemny stan wewnętrzny, którego ludzie próbują uniknąć. Trzy typy lęku to neurotyczność, rzeczywistość i moralność.
Mechanizmy obronne Ego są naturalne i normalne. Nieprzytomny umysł automatycznie stosuje codziennie kilka mechanizmów obronnych, a mechanizmy te mogą być adaptacyjne. Kiedy mechanizmy te rosną nieproporcjonalnie lub są nadużywane, rozwijają się nerwice, takie jak fobie.
