Rhizopus, czyli pleśń chleba, ma rozgałęzione cykle życiowe w zależności od tego, czy zostały wytworzone seksualnie czy bezpłciowo. Zygospory są nasionami grzybów, które są wytwarzane z rozmnażania płciowego, cechą charakterystyczną grupy pleśni chlebowych, Zygomycota. Inny rodzaj zarodników nazywa się sporangiosporami.
Sporangiospory są produkowane z włókien lub strzępków, które stoją pionowo od jedzenia, na którym wyrasta chleb. Mają czarne, bulwiaste końcówki, które zawierają maleńkie zarodniki. Gdy warunki są odpowiednie, końcówki pękają i zarodniki są uwalniane, aby rozproszyć je przez wiatr. Te zarodniki są haploidalne, zawierające połowę liczby chromosomów kuzynów zygarbin.
Zygorory powstają, gdy spotykają się dwie sąsiednie strzępki różniących się genetycznie odmian pleśni. Zamiast dwóch płci, dwa różne typy partnerów są nazywane plus i minus w grzybach. Kiedy plus szczep formy chlebowej spotyka minus szczepu, dwie strzępki tworzą struktury, zwane gametangią. Łączą chromosomy i wymieniają je w procesie zwanym kariogamia. Zygospory są utrzymywane w miejscu przez komórki komórek suspensorowych utworzone z byłych gametangii. Mają grube warstwy, aby zapobiec wysychaniu lub zniszczeniu promieni ultrafioletowych.
Karyogamia występuje tylko wtedy, gdy warunki są niekorzystne dla innego rodzaju wzrostu. W przeciwnym razie pleśń chleba ogólnie propaguje się poprzez rozmnażanie bezpłciowe. Kiedy zygospor kiełkuje, tworzy więcej haploidalnych sporangiospor poprzez mejozę i wytwarza nową formę chleba.
