W eksperymencie naukowym kontrolowana zmienna jest czynnikiem, który eksperymentator utrzymuje na stałym poziomie i nie pozwala na zmianę. Inne zmienne są zmieniane przez uczestników badania, przez eksperymentatora lub przez naturalne okoliczności.
System Dana dzieli minerały na dziewięć podstawowych klas: natywne pierwiastki, krzemiany, tlenki, siarczki, siarczany, halogenki, węglany, fosforany, substancje organiczne i mineraloidy. System klasyfikacji Dana został opracowany przez profesora Jamesa Dana z Uniwersytetu Yale w 1848 roku. Jego system klasyfikował minerały zgodnie z ich składem chemicznym. Na przykład halogenek zawiera Cl (chlor), Br (brom), F (fluor) lub I (jod) na końcu jego wzoru chemicznego.
Nowy system klasyfikacji Dana zawiera 78 różnych klas minerałów opartych na składzie, a następnie klasyfikowanych według typu i grupy. Aby być uważanym za minerał, substancja musi być nieorganiczną, naturalnie uformowaną substancją stałą, o określonym wzorze chemicznym i ustaloną strukturą wewnętrzną. Aby sprawdzić, czy coś jest minerałem, istnieje kilka testów identyfikacyjnych, którym poddawana jest substancja, w tym jej odporność na zarysowania, jego gęstość w porównaniu z wodą, jej kolor, stopień odbicia światła, kolor sproszkowanego minerału, jego wzór pękania i jego postać krystaliczna.
Na świecie znanych jest ponad 4 900 różnych minerałów.
