Idealna kultura obejmuje wartości i normy, jakich wymaga kultura, podczas gdy prawdziwa kultura obejmuje wartości i normy praktykowane. Istnieje ogromna przepaść między praktykami wartości a tymi, które powinny być praktykowane.
W idealnej kulturze społeczeństwo ma wyidealizowany i bezkompromisowy standard wartości, który określa doskonałe postępowanie. Jest to system wartości, który w precyzyjny sposób odróżnia prawo od zła. Z drugiej strony, realna kultura definiuje wartości, które można dostosować. O ile dobro i zło są rozdzielone, istnieją praktyczne wyjątki od prawie każdej reguły.
Różnica między kulturą idealną a rzeczywistą jest widoczna w sposobie, w jaki obserwuje się wartość równości. We współczesnym społeczeństwie równość jest podkreślana jako ważna wartość. Jednak rzeczywiste sytuacje, takie jak kobiety zarabiające mniej niż mężczyźni i mniejszości marginalizowane, pokazują, że równość jest częścią idealnej kultury. W idealnej kulturze nie byłoby wypadków samochodowych, morderstw ani dyskryminacji rasowej, z których wszystkie to codzienne realia.
Idealizacja kultury pociąga za sobą także etnocentryzm, tendencję do obserwowania i osądzania obcej kultury z własnego punktu widzenia. Etnocentryzm ma negatywne konotacje i jest podstawą, na której społeczeństwo może osądzić kogoś innego jako prymitywnego lub przesądnego.
