Narracje kulturowe to historie, które pomagają strukturze społeczności i nadają sens jej historii i istnieniu. Narracje kulturowe obejmują opowieści o stworzeniu, które opowiadają o początkach społeczności i bajkach, które pomagają uczyć wartości moralnych i etycznych zachowań. Narracje kulturowe pomagają społeczności wzmacniać normy społeczne, zachowywać swoją historię i wzmacniać jej tożsamość poprzez dzielenie się wiedzą i doświadczeniem.
Opowiadanie historii jest głęboko zakorzenione w ludzkiej naturze. Każde udokumentowane społeczeństwo opowiadało historie o swoim pochodzeniu. Jednym z przykładów opowieści o stworzeniu jest historia Adama i Ewy. Wiele grup etnicznych, w tym Ekoi z południowej Nigerii, ma podobne historie o pierwszym mężczyźnie i kobiecie, które Bóg umieścił na Ziemi. Opowieści te opowiadane są nie tylko w tekstach ustnych i pisemnych, ale także w obrazach, rzeźbie, tańcu i muzyce.
Innym przykładem narracji kulturalnej jest bajka, która służy nauczeniu o prawidłowym zachowaniu. Na przykład w "The Tortoise and Hare" z "Aesop's Fables" powolny, lecz zdeterminowany żółw wygrywa wyścig z szybkim i aroganckim zającem. Morał tej historii jest taki, że surowy talent nie wystarczy, aby odnieść sukces, a osoba wytrwała może wygrać z silniejszym przeciwnikiem. Te narracje kulturowe mówią dzieciom, jakie są wartości wspólnotowe, takie jak determinacja, a także definiują tabu i przywary, takie jak arogancja.
