Według Atlasu patologii szpiku kostnego komórkowość szpiku kostnego odnosi się do stosunku objętościowego komórek krwiotwórczych (komórek wytwarzających komórki krwi) i tłuszczu. U noworodków komórkowość szpiku kostnego wynosi zwykle 100 procent, ale zmniejsza się wraz z wiekiem. Normalna komórka szpiku kostnego u osoby dorosłej wynosi od 30 do 70 procent. Zatem, szpik komórek hiperkomórkowych jest tym, który zawiera ponad 70 procent komórek hematopoetycznych.
Według Medline Plus, szpik kostny jest tkanką gąbczastą umieszczoną wewnątrz niektórych kości, takich jak biodra i udo. Szpik kostny zawiera komórki macierzyste, niedojrzałe komórki, które mają zdolność rozwoju w różnych typach komórek krwi. Należą do nich czerwone krwinki (RBC), które przenoszą tlen do tkanek organizmu, białych krwinek (WBC), które zwalczają infekcje i płytki krwi, które pomagają w krzepnięciu krwi. Choroby szpiku zazwyczaj obejmują komórki macierzyste i prowadzą do szpiku kostnego, który ma zbyt wiele lub za mało komórek krwiotwórczych.
Komórkowy szpik kostny często jest spowodowany zaburzeniem mieloproliferacyjnym, zgodnie z Merck Manual for Health Care Professionals. Zaburzenia te charakteryzują się nieprawidłową proliferacją komórek macierzystych, które wykazują zwiększoną liczbę krwinek czerwonych, białych krwinek lub płytek we krwi. Zespół mielodysplastyczny (MDS), czasami nazywany preleukemią, jest inną chorobą, która powoduje hiperkomórkowy szpik kostny. Jednak w MDS liczba czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek w krwioobiegu zwykle spada, ponieważ komórki macierzyste w szpiku kostnym są nieprawidłowe i nie mogą wytwarzać prawidłowych komórek krwi.
Kolejną przyczyną hiperkomórkowego szpiku kostnego jest nowotwór złośliwy, według Johna Hopkinsa. Obejmuje on różne typy białaczki, chłoniaka, chłoniaka związanego z AIDS i szpiczaka mnogiego, jak również wymienione powyżej zespoły mielodysplastyczne. Dostępne są różne sposoby leczenia tych zaburzeń, w tym przeszczepów szpiku kostnego.
