Teoria motywacji osiągnięcia Johna Atkinsona i Davida McClellanda jest jedną z najczęściej cytowanych teorii motywacji we współczesnej psychologii. Teoria ta została zaproponowana jako wynik ich badań skupiających się na motywatorach dla poznawczych procesy, takie jak oczekiwana lub postrzegana wartość rezultatów działania. Teoria motywacji osiągnięcia została opublikowana w 1953 roku.
Teoria motywacji osiągnięcia wspiera ideę, że działania są motywowane do osiągnięcia lub przekroczenia pewnego standardu doskonałości postrzeganego przez jednostkę lub całe społeczeństwo, gdy rozpatrywane są z perspektywy makro. Uważa się, że potrzeba osiągnięcia lub osiągnięcia pewnego poziomu doskonałości wywodzi się z pierwszych lat życia dziecka w wyniku sposobu, w jaki rodzice oczekują lub nagradzają niezależne działania u swoich dzieci. Zatem motywacja osiągnięcia jako cechy osobowości niekoniecznie jest taka sama w każdej osobie.
W przypadku dzieci, które zostały w znacznym stopniu nagrodzone za niezależność, czynniki motywacji osiągnięć są silniejsze w ich procesach poznawczych, podczas gdy dzieci, które zostały zaniedbane, nie mają historii dumy z osiągania pewnego poziomu doskonałości. Atkinson i McClelland wierzyli, że kiedy dzieci są odpowiednio zmotywowane, emocjonalne pobudzenie, które pojawia się w nieświadomości, staje się silniejsze, gdy dziecko zostaje zakwestionowane z możliwym sukcesem.
