Drewno jest słabym przewodnikiem ciepła (jak również innych form energii), ponieważ jest wiązane kowalencyjnie jako związek. W rezultacie nie ma wolnych elektronów, które rozpraszają się do prowadzić różne formy energii, takie jak metale i inne silne przewodniki.
Oprócz braku wolnych elektronów drewno ma w sobie także dużo kieszeni powietrznych, a nawet ma trochę skrobi i białek. Te trzy właściwości sprawiają, że utrzymuje ciepło zamiast go wypuszczać. Drewno jest dość porowate, a pory mają skłonność do wchłaniania fal ciepła; dlatego jest możliwe włożyć drewnianą łyżkę do garnka z wrzącą wodą i dotknąć rączki po kilku minutach, nie płonąc dłoni, ale dlaczego robienie tego samego z metalową łyżką prowadzi do czerwonych, dotkniętych palcami.
W przeciwieństwie do tego, metale dzielą elektrony na poziomie atomowym, a przechodzące elektrony pozwalają energii (której ciepło jest formą) poruszać się o wiele swobodniej. Ostatnia różnica dotyczy powierzchni. Nawet piaskowane drewno jest bardziej szorstkie niż metal, a szorstkie powierzchnie przenoszą mniej ciepła, ponieważ ich krawędzie nie mają tak dużego kontaktu z odbiorcą, jak gładkie powierzchnie, takie jak metal.
