W książce "Huckleberry Finn" Jim i Huck wsiadają na rozbitek parowca Walter Scott na żądanie Hucka. Huck uważa, że ci dwaj powinni zbadać parowiec przed zatonięciem.
Jim i Huck zwykle spędzają noc na swojej tratwie unoszącej się nad rzeką Mississippi. Pewnego szczególnego wieczoru natrafiają na Waltera Scotta, parowca, który jest rozbity i zalany wodą. Huck decyduje, że powinni zbadać wrak. Jednak po wejściu na pokład widzą, że dwóch mężczyzn związało trzeciego mężczyznę.
Po wydostaniu się ich tratwy Jim i Huck są zmuszani do kradzieży niegodnych łodzi morderców i dogonienia tratwy. Zamiast zgłaszania morderstw, Huck mówi stróżowi promów w pobliskim mieście, że jego rodzina utknęła na rzece i potrzebuje pomocy. Huck zobaczy później pływającą w dole rzeki parowóz.
Huckleberry Finn został napisany przez Marka Twaina w 1885 roku, a w nim Twain używa tej konkretnej sekcji, aby kontrastować z pokojowym obrazem rzeki z brutalnością ludzkości. Jest to także pierwsza część podróży, która znajduje się poza znanymi obszarami dla Hucka i Jima. Ta sekcja pokazuje, że Huck ma sumienie i nie może zmusić ludzi do śmierci, nawet jeśli są źli.
