Zdolność odczytywania dźwięku ma kluczowe znaczenie dla przetrwania większości gatunków na Ziemi, w tym ludzi. Zdolność do oceny środowiska poprzez słuch rozwijała się na wiele sposobów w królestwie zwierząt, a wysoka - funkcjonujące zwierzęta, takie jak ludzie, zaadaptowały zmysł dźwięku jako środek komunikacji.
Dźwięk powstaje, gdy energia mechaniczna przemieszcza się przez elastyczny środek, taki jak powietrze. Te fale energii docierają do ucha, gdzie mózg interpretuje je jako dźwięk, ostrzegając słuchacza przed potencjalnymi drapieżnikami, zagrożeniami dla środowiska, żywnością, wodą lub rówieśnikami. Usłyszawszy dźwięk zbliżającego się tygrysa, zbliżający się wodospad lub potencjalny posiłek zwiększył szanse na wczesne przeżycie człowieka. Rozwój języka zwiększył ludzką zależność od słuchu, gdy ludzie nauczyli się wyrażać bardziej złożone pomysły za pomocą dźwięku.
W dzisiejszych czasach ruch słuchowy lub hałas restauracji ostrzega ludzi przed tymi samymi niebezpieczeństwami i atrakcjami. Ludzie i zwierzęta zaczęli używać komunikacji głosowej na długo przed rozwojem języka, ostrzegając się nawzajem o zagrożeniach, jedzeniu i partnerach. Wielkie małpy, takie jak szympansy i goryle, są doskonałym przykładem komunikacji głosowej w języku przedjęzykowym. Obserwując je w grupach, można zauważyć, że komunikują się ze sobą za pomocą różnych dźwięków i gestów.
