Pierwotnie Luizjana była terytorium Hiszpanii, a następnie Francji, zarówno krajów rzymsko-katolickich, jak i tych potęg kolonialnych, które dzieliły swoje ziemie według granic parafii kościelnych dla celów administracyjnych. Po aneksji przez Stany Zjednoczone, Luizjana nadal odnosiła się do regionów administracyjnych jako parafii, a nie do powiatów.
W 1803 roku Stany Zjednoczone podwoiły swoje dotychczasowe zasoby terytorialne, kupując od rządu francuskiego terytorium Luizjany za 3 miliony dolarów. Rząd amerykański podzielił nowe terytorium na mniejsze dywizje, ale ustawodawca rządzący terytorium Luizjany wybrał użycie terminu "parafia" na granice administracyjne, nawet po wstąpieniu do Stanów Zjednoczonych. W całej swojej historii Luizjana zachowała ten termin, mimo że wszystkie pozostałe 49 państw odnosi się do ich regionów administracyjnych jako powiatów.
Całe terytorium (około 828 milionów mil kwadratowych) zakupu Luizjany rozciągało się od Zatoki Meksykańskiej i rzeki Mississippi do granicy z Kanadą i Górami Skalistymi. Ten region ostatecznie utworzy część lub wszystkie z 15 ze 50 stanów.
Ziemia została zakupiona za mniej niż trzy centy za akr, co zostało uznane za doskonały stosunek jakości do ceny. Przejęcie to od dawna uważane jest za jedno z głównych osiągnięć podczas prezydentury Thomasa Jeffersona.
