W średniowieczu religia w postaci katolicyzmu dominowała nad życiem wszystkich obywateli, bogatych i biednych, ponieważ Kościół katolicki był większą i silniejszą organizacją niż większość struktur rządowych, które istniały w tamtym czasie. ; Kościół posiadał obfite zasoby ziemi i środków finansowych, dając mu ogromną władzę polityczną. W tym czasie większość Europejczyków żyła we względnie małych społecznościach z odgórnymi hierarchiami kierowanymi przez właściciela ziemskiego lub króla. System ten, znany jako feudalizm, polegał na lokalnym zarządzaniu, a nie na kontroli pojedynczego rządu krajowego, tworząc próżnię władzy, która pozwoliła Kościołowi katolickiemu uzyskać duży wpływ i kontrolę wykraczającą poza religię.
Pod wieloma względami, w średniowieczu, który jest z grubsza definiowany jako okres po upadku Cesarstwa Rzymskiego, papież, który jest głową Kościoła katolickiego, był najpotężniejszym człowiekiem w Europie. W tamtym czasie żadna inna forma chrześcijaństwa nie istniała jako alternatywa dla katolicyzmu, który był zdecydowanie dominującą religią w całej Europie, w tym w Anglii. Dzięki posiadanym zasobom finansowym i religijnemu monopolowi Kościół mógł sprawować wielką władzę w życiu ludzi, włączając w to zmuszanie ich do uczestniczenia w nabożeństwach, co przyczyniło się do znaczenia religii.