Zachodnia Wirginia podzieliła się z Virginią w 1861 roku, ponieważ ludność była podzielona w kwestii secesji od Unii podczas wojny secesyjnej. Wielu właścicieli plantacji we wschodniej części państwa posiadało niewolników, a właściciele plantacji w zachodniej części państwa nie. Ci, którzy posiadali niewolników, zdominowali zarówno gospodarkę, jak i politykę państwa, podczas gdy samowystarczalni rolnicy mieli znacznie mniej władzy.
Chociaż Wirginia dołączyła do Konfederacji, Zachodnia Wirginia pozostała lojalna wobec Unii i została przyjęta do jej szeregu jako nowe państwo w 1863 roku. Chociaż Virginia nie rozdzieliła się na dwa stany do czasu rozpoczęcia wojny secesyjnej, Zachodnia Wirginia już próbowała stać się oddzielnym państwem trzy razy po rewolucji amerykańskiej. Pierwsze dwie próby miały miejsce w 1775 i 1783 roku, kiedy to Wirginii Zachodniej podjęto próbę utworzenia stanu Westsylvania, zbierając podpisy 2000 mieszkańców stanu, którzy opowiedzieli się za zmianą i przedstawili je Kongresowi Kontynentalnemu. Mieszkańcy stanu złożyli petycję do Kongresu Kontynentalnego, aby umożliwić im utworzenie stanu Westsylvania jako 14. kolonii w Stanach Zjednoczonych. Kolonia obejmowałaby części stanów znanych obecnie jako Virginia, Wirginia Zachodnia, Maryland, Kentucky i Pensylwania. Kongres Kontynentalny zignorował obie petycje. W 1769 roku spekulanci na ziemi próbowali ponownie ustanowić kolonię, nazywając ją Vandalia.
