Mówi się, że linie Ley w Stanach Zjednoczonych łączą punkty duchowego znaczenia z rdzennymi Amerykanami. Punkty energetyczne są blisko lub przechodzą przez góry i zbiorniki wodne, które tworzą pierścień wokół Wielkich Teton. Należą do nich Sedona, Mount Shasta, Park Yellowstone, Jezioro Mojave, Lake Mead i Mount Rainier.
Alfred Watkins, archeolog-amator, użył terminu ley lines, aby opisać ścieżki, którymi podróżowali neolityczni Brytyjczycy, aby nawigować między znakami ziemi; Obejmowały one identyfikatory, takie jak stojące kamienie i małe góry. Nawiązał do tekstów astronomicznych, powołując się na przekonanie, że starożytne ścieżki były nastawione na wschody i zachody słońca w czasie przesilenia.
Współczesne teorie na temat linii prostych Johna Mitchella, Paula Deveraux i Davida Cowana charakteryzują je jako ścieżki energii łączące święte miejsca i łączące miejsca wirowe. Linie Ley w Stanach Zjednoczonych są często powiązane z różdżkarstwem i przekonaniem, że różdżkarze mogą wyczuć te niewidzialne punkty mocy. Inne teorie zakładają, że linie ley biegną wzdłuż linii uskoków, twierdząc, że linie zaczynają się w Peru i biegną przez San Francisco i Alaskę.
Dan Shaw twierdzi, że amerykańskie linie ley przepuszczają lub łączą dziewiętnaście znaczących gór i zbiorników wodnych tworzących koło "prawie idealne" wokół Grand Tetons.
Skeptical Inquirer Magazine i livescience.com opisują teorię linii New Age jako pseudonaukę, ponieważ linie Ley nie zostały jednoznacznie zidentyfikowane z żadnymi urządzeniami naukowymi.
