Shawnee pierwotnie mieszkał w południowym Ohio, Zachodniej Wirginii i zachodniej Pensylwanii. W połowie XVII wieku Shawnee zostali wypędzeni z ziemi przez Irokezów. Przeprowadzili się do Południowego Illinois, Wschodniej Pensylwanii, Tennessee oraz Północnej i Południowej Karoliny.
Shawnee powróciły do swojej pierwotnej ojczyzny w połowie XVIII wieku, ale zostały ponownie wyparte przez europejskich osadników. W 1793 r. Plemię Shawnee otrzymało hiszpański grant ziemski w Cape Girardeau w stanie Missouri. Mniej niż 40 lat później Shawnee oddali ziemię w Missouri za ziemię w Kansas.
Pozostali Shawnee w Ohio zostali przeniesieni do rezerwatu w Kansas. W 1854 r. Shawnee zostali wypędzeni z Kansas i przeniesieni do rejonu Cherokee Nation w Oklahomie. W 2000 r. Plemię Shawnee uzyskało status suwerennego narodu indyjskiego, oddzielając ich od Cherokee Nation, do którego zostali zmuszeni prawie 150 lat wcześniej.
