Arthur Miller został dotknięty przez McCarthyzm, ponieważ został wezwany do złożenia zeznań przed Komitetem ds. Działań Niezamerykańskich, czyli HUAC, podobnie jak wielu z branży rozrywkowej w tamtych czasach. Jego gra "The Crucible", choć ostentacyjnie o procesach czarownic w Salem, był zawoalowanym potępieniem polowania McCarthy'ego na komunistów.
Po tym, jak Elia Kazan, która wyreżyserowała sztukę Millera "Śmierć sprzedawcy", zeznawała przed HUAC w 1952 roku, Miller napisał "The Crucible", tworząc oczywistą alegoryczną równoległość pomiędzy HUAC a procesami czarownic z Salem. W 1956 roku, próbując odnowić swój paszport, Miller został wezwany przez HUAC. Miller zgodził się zeznawać po otrzymaniu obietnicy od Francisa E. Waltera, przewodniczącego HUAC, że nie będzie musiał wymieniać nazwisk swoich kolegów. Na rozprawie Walter nie dotrzymał obietnicy, a komisja zażądała, aby Miller zeznawał przeciwko innym w branży rozrywkowej. Kiedy Miller odmówił, znaleziono go w pogardzie Kongresu, w obliczu decyzji o grzywnie lub wyrokach więzienia, na czarnej liście z pracy i odmówiono paszportu. W 1958 r. Sąd Apelacyjny w Stanach Zjednoczonych unieważnił wyrok skazujący.
Jak na ironię, pomimo wypowiedzenia Millera przez HUAC, jego prace zostały zakazane w Związku Radzieckim w 1969 roku po tym, jak wyraził poparcie dla dysydentów radzieckich.
