Nowoczesna harfa koncertowa wytwarza bogaty, dzwoniący dźwięk, gdy harfistka wyrywa struny lub nakłada na nie dłoń. Jak można usłyszeć na początku drugiej części Cezara Francka Symfonia d-moll , brzmienie harfy jest mniej suche niż zerwanych struny pizzicato.
Podobnie jak poszczególne klawisze fortepianu, każdy pojedynczy ciąg na harfie wytwarza inną nutę. Instrumentalista może nacisnąć jeden z kilku pedałów u podstawy harfy, aby zmienić nuty, które wytwarzają struny, a tym samym zmienić klucz. Zasięg wielu harf koncertowych sięga od C1 do G7.
