Od 2015 r. istnieją tylko szczepionki przeciwko szczepom A i B zapalenia wątroby i oba wymagają wielokrotnych szczepień dla pełnej ochrony, stwierdza WebMD. Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A występuje w dwóch dawkach, podczas gdy szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B wymaga trzech lub czterech różnych dawek.
Chociaż obie szczepionki można podawać osobno, dostępne jest również połączenie szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, donosi Vaccines.gov. Szczepionkę skojarzoną podaje się w trzech dawkach podawanych w ciągu 6 miesięcy lub w trzech zastrzykach w okresie 1 miesiąca, a następnie 12 miesięcy później, po wzroście dawki.
W przypadku osobnego podawania, dzieci powinny otrzymać pierwszą szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B po urodzeniu i zakończyć dawkę w wieku od 6 do 18 miesięcy, podaje Vaccines.gov. Aby zapobiegać wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, rodzice muszą czekać na szczepienie swoich dzieci do ukończenia przez dziecko 12 miesięcy. Szczepionka.gov zaleca również podawanie szczepionek przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A w odstępie 6 miesięcy.
Według WebMD zarówno szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A, jak i przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B są wysoce skuteczne i zapewniają odporność przez 20, 30 lat i prawdopodobnie przez całe życie. Oba mają doskonałą dokumentację bezpieczeństwa z ograniczonymi efektami ubocznymi. Najczęstszym działaniem niepożądanym szczepionki przeciw zapaleniu wątroby typu B jest ból w miejscu wstrzyknięcia. Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A może powodować bóle głowy, utratę apetytu, zmęczenie i bolesność w miejscu wstrzyknięcia.
