Kometa Halleya musi minąć 76 lat od Ziemi. Ta kometa jest przykładem komety krótkookresowej, której orbita podlega wpływom grawitacji zewnętrznych planet Układu Słonecznego, a więc zwykle pozostaje w obszarze planet.
Kometa Halleya jest tak blisko Słońca jak 88 milionów kilometrów, czyli bliżej niż orbita Ziemi. Jego najdalsza odległość od Słońca to 5,2 miliarda kilometrów, które sięgają nawet poza orbitę Neptuna.
Edmund Halley użył teorii grawitacji Isaaca Newtona, aby stwierdzić, że komety, które pojawiły się w latach 1531, 1607 i 1682, były w rzeczywistości tą samą kometą. Następnie użył tej teorii, aby przewidzieć, że ta sama kometa pojawi się ponownie w 1742 roku i tak się stało, chociaż Halley nie przeżył, by zobaczyć ponowne pojawienie się komety.
