Używaj wykresu temperatury ciśnienia lub PT, analizując układ czynnika chłodniczego, aby ustawić ciśnienie cewki do wytworzenia określonej temperatury, aby określić ilość przegrzania nad temperaturą pary nasyconej na wylocie parownika i określić ilość dochłodzenie w stanie nasycenia cieczy na wylocie skraplacza. Wykres P-T ma zwykle dwie kolumny z wykazem nasyconych ciśnień czynnika chłodniczego odpowiadających pewnym temperaturom. Niektóre wykresy przedstawiają serię kolumn z liczbami dla różnych czynników chłodniczych.
Wartości ciśnienia i temperatury przedstawione na wykresie P-T odpowiadają stanom nasyconym, w których występuje mieszanina ciekłego czynnika chłodniczego i pary. Trzy miejsca w działającym układzie chłodniczym, w którym ten stan istnieje, znajdują się w parowniku, skraplaczu i odbiorniku. Określ temperaturę nasycenia, odczytując ciśnienie w jednym z tych trzech punktów i znajdź odpowiednią temperaturę na wykresie P-T lub odczyt temperatury, aby określić ciśnienie nasycenia.
Gdy temperatura zmierzona na wylocie parownika jest na przykład wyższa niż temperatura nasycenia dla danego ciśnienia, różnica między odczytami dwóch temperatur jest stopniem przegrzania w tym punkcie. Podobnie, czynnik chłodniczy opuszczający skraplacz może mieć niższą zmierzoną temperaturę niż temperatura nasycenia przy danym ciśnieniu. Różnica między tymi dwoma odczytami temperatury to stopień przechłodzenia.
