Telefony zaczęły być dużymi, niestabilnymi urządzeniami zdolnymi do przesyłania i odbierania wiadomości głosowych na krótkich dystansach, a następnie przekształcane na lżejsze, przenośne urządzenia komórkowe zdolne do komunikacji na duże odległości. W Stanach Zjednoczonych, Aleksander Graham Bell otrzymuje kredyt za wyprodukowanie pierwszego telefonu w 1876 roku. Bell ustanowił podstawowy system komunikacji umożliwiający ludziom rozmowę ze sobą zdalnie na krótkich dystansach przez odbiorców.
Podobnie jak w przypadku innych technologii, technologie telefoniczne poprawiły się radykalnie i szybko po wprowadzeniu przez Bell telefonu do amerykańskiego życia. Oprócz usprawnień samego urządzenia, poprawiły się także metody transmisji. Do 1900 roku firmy telekomunikacyjne utworzyły linie komunikacyjne w wielu amerykańskich miastach, umożliwiając ludziom łączenie się na większe odległości. Linie te zawierały specjalne cewki, aby zmniejszyć transmisje statyczne i przyspieszenia. Rozmowy telefoniczne pozostały ograniczone do lokalnych regionów w granicach Stanów Zjednoczonych do roku 1915. Następnie Alexander Graham Bell zakończył pierwsze połączenie międzykontynentalne z Thomasem Watsonem. Telefony obrotowe pojawiły się tuż przed 1920 r., A pod koniec lat czterdziestych pojawił się plan numeracji, aby umożliwić szybkie i bezpośrednie połączenia między dzwoniącymi. W 1956 r. Kable telefoniczne po raz pierwszy zezwoliły na połączenia międzykontynentalne. W latach 60. i 70. korzystanie z telefonu zostało rozszerzone na służbę ratunkową i wojsko. Telefony przenośne pojawiły się na początku lat siedemdziesiątych; do 2000 roku tysiące Amerykanów nosiło lekki, kompaktowy telefon, gdziekolwiek by nie było.
