McCarthyzm rozpoczął się na dobre wraz z końcem II wojny światowej, ponieważ sojusze między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim pozostawiły Amerykanom podejrzliwość co do rosnącej obecności komunistów na amerykańskiej ziemi. Stowarzyszenie tego ruchu kulturalnego z Josephem McCarthym zaczęło się od przemówienia senatora z 9 lutego 1950 r. Termin "McCarthyism" po raz pierwszy pojawił się w kreskówce Washington Post 29 marca tego roku.
Przed końcem II wojny światowej podobna paranoja do McCarthyism zaczęła już ewoluować w kontekście wczesnych, niepewnych dni zimnej wojny. Nowe antykomunistyczne prawo, Alien Registration American z 1940 r., Oskarżyło podejrzanych komunistów od lat, podczas gdy Stany Zjednoczone i Związek Radziecki były nadal sojusznikami, choć nie w takim stopniu, w jakim wkrótce by to nastąpiło. Napięcia nasiliły się szybko dzięki dwóm wydarzeniom w 1949 roku: testowanie przez ZSRR bomby atomowej i zwycięstwo komunistycznej rewolucji Mao Zedonga w Chinach. Po przemówieniu McCarthy'ego z 1950 r., W którym wygłosił referat, który zawierał nazwiska 205 aktywnych komunistów w Departamencie Stanu USA, praktyki McCarthyzmu rozszerzyły się na aresztowania prawne, szykany i ostrzał tysięcy Amerykanów.
